De eventbranche wankelt, perspectief komt, maar wanneer?
EVENEMENTEN EN CORONA - En opeens is het augustus. Eigenlijk zijn we dan al een half jaar in de greep van een pandemie die wel eens de boeken in zou kunnen gaan als het niet-meer-ontmoeten-virus of het evenementen-virus zoals je wilt...Van 200 naar 0 kwam onze branche tot stilstand. En nu? Deuren sluiten, soms stil, soms met een klap. Ontslagen, reorganisaties en faillissementen. En toch komt er perspectief, een gouden kans ligt te wachten, maar wanneer... en precies daar zit 'm de crux...wanneer gaat welke deur open?
EventBranche.nl was mede door een contact in Italie, vlak bij Bergamo, al in februari op de hoogte van de enorme impact. Ook het allereerste geluid van een gecancelde beurs in de tweede week van februari zorgde voor een staat van uiterste paraatheid. Toch denk je dan, laten we het niet te negatief maken, maar de in no time gelanceerde Crisis Monitor met 1000 respondenten legde meteen de ernste van COVID-19 voor onze branche bloot: 2/3 gaf in mei aan nog 6 maanden te kunnen overleven binnen de lockdown-regelgeving van destijds.
En nu 6 maanden later...diverse faillissementen zijn gepaseerd, maar de grootste pijn zit in de vele ontslagen. Een golf van ontslag die nog maar eens bevestigd werd door het Eventplatform, 52 procent van de banen in de eventbranche verdwijnen voor 1 oktober. Grote locaties en organisaties als de RAI Amsterdam, ZiggoDome, AFAS Live en MOJO namen allemaal ongeveer dezelfde eerste maatregel: een derde van het personeel eruit. Maar de onzichtbare ontslaggolf heeft een vergelijkbare impact. Bij bureaus, locaties, cateraars, decorateurs en eigenlijk alle bedrijven in onze branche moeten mensen wijken om de overlevingskans van de diverse eventbedrijven te vergroten. En ja, wat zijn we ongelooflijk bevooroordeeld in dit land waar de overheid in no time een vangnet opzette (met als laatste stap de Tegemoetkoming Vaste Lasten) in een crisis waar ook zijn geen spoorboekje van hebben en waar je per week weer nieuwe maatregelen en beslissingen moet nemen. Maar nu, zes maanden onderweg, is de grootste vraag: wanneer komt het echte perspectief?
Want de eerste initiatieven, het genot om weer met een redelijke groep mensen samen te zijn, #liveagain dat gevoel, dat ebt nu toch wat weg. Zeker nu we de weken van de zakelijke evenementen zomerbreak hebben bereikt. Ok, daar begroot iedere zakelijke eventorganisatie al nul euro omzet, maar in deze situatie komt die 0 extra hard aan. En durven de corporates straks wel? Wanneer komt het echte perspectief? Hoe mooi een Fiellab evenementen ook is, maar gaat het niet veel te lang duren om na alle onderzoeken en metingen die daarbij horen echt tot grote verruimingen te komen? En misschien haalt het virus ons wel weer in?
De onzekerheid die hand in hand gaat met het ontbreken van concreet perspectief, lees: de datum dat we echt weer mogen zorgt voor een dubbel dubbel gevoel: ten eerste de splitsing in de eventbranche van bedrijven die wel kunnen schakelen in de semi-lockdown en de bedrijven die dat simpelweg niet kunnen én ten tweede geen concreet perspectief, maar in het achterhoofd de vaststaande zekerheid dat bedrijven, organisaties en eigenlijk alles en iedereen waar mensen samenwerken of met mensen gewerkt wordt, straks de totaal ontembare drang zullen hebben naar ontmoeten, samenkomen en samen zijn. Lees omzet!
Wat kunnen we nu met deze beschouwing? Misschien niet veel, maar laat het helder zijn voor alle beslissingsmakers: deze branche wankelt en tijd versnelt daarbij het wankelen. Dus moet er voor onze sector wel branchegebonden extra hulp komen. Dit is niet de branche van feestjes en uitjes, dit is de branche van motiveren, communiceren, loyaliteit opbouwen, visie delen, nieuwe wegen inslaan en bovenal het echte communiceren. Die branche verdient nu extra hulp, al is het alleen maar omdat deze professionals in live contact ook voor retail, cultuur, stadionbezoek, etc etc de oplossingen en concepten in handen heeft. Voor mij, na 15 jaar als redactie van FZ.nl, EventBranche.nl, maar zeker ook door de inmiddels 1000-en opdrachtgevers die tot ons platform behoren, denk ik een aantal verwachtingen als waarheid te kunnen delen:
1. MKB olé olé...
De wederopstanding van onze branche zit 'm dit keer in middel- en groot MKB. Zij die durven binnen veilige, RIVM-proof concepten enorm impactvolle live momenten neer te zetten. En laten we hopen dat een kleine groep multinationals mee pioniert of heel snel aanhaakt als we zien dat het kan.
2. Intern first...
Interne evenementen en een beperkt aantal relatie events zullen de eventbranche weer op gang helpen. Door de doodeenvoudige reden dat alle bedrijven en organisaties zo snel als ze kunnen zullen moeten werken aan teambuilding, weer alles neuzen dezelfde kant op, het faciliteren van weer samen zijn en het behoud en stimuleren van hun community (aan relaties).
3. Het huwelijk tussen live en online: 'een moetje...'
Live en online zijn definitief getrouwd. Geen discussie meer mogelijk: laten we nou eindelijk eens profiteren van de live content als motor voor digitale campagnes, maar zeker ook van de deeltjesversneller die online is als het gaat om het bereiken van een veel grotere doelgroep. En of je nu voor een hybride event vorm gaat of misschien wel de gast hybride maakt, het huwelijk is definitief, dus doe er je voordeel mee.
4. Echte communicatie: dat zijn wij...
Bedrijven, organisaties en merken gaan straks evenementen inzetten om hun lessen uit deze crisis te tonen en te laten beleven door hun consumenten, relaties en collega's. Waar merkactivisme al de nr 1 trend voor dit jaar was, zullen merken nu nog veel meer willen laten zien het goed voor te hebben met de wereld. Ergens voor te staan. En die boodschap die kun je alleen maar live echte impact laten hebben.
5. Het gevoel van de eerste keer...
Tot slot een bijkomstigheid waar 'we' van zouden kunnen profiteren: als we uit deze ellende komende en stiekem ook al een beetje in de semi-lockdown, dan voelen evenementen alsof je voor het eerste naar je nieuwe school gaat, je nieuwe collega's ontmoet, de eerste zwemles...en dat gevoel is goud waard. Het is aan de opdrachtgevers om die kans nu te omarmen.