Column: Justin. De brand. Geen arm. De contouren van een toplocatie.
COLUMN - Het is één van die plekken in de eventbranche waar ik blind naar toe kan rijden. Zo vaak was ik er al in het verleden. Hoef eigenlijk niet eens de route-planner in te tikken, maar ik doe het toch. Blokhoeve…Iemand bij Google Maps besluit om meteen te vragen: Bedoel je NBC Congrescentrum in Nieuwegein?
Onderweg denk ik: wat moet ik toch zeggen? De verwoestende brand van zijn locatie. Het vluchtige contact in die tijd en de holle frase die ik dan maar mailde: “Ik weet niet hoe, maar als we ergens mee kunnen helpen, laat het weten”, maken het eigenlijk niet makkelijker. Hadden we nog meer moeten doen?, vraag ik me af. Moet ik ook nu nog een arm om die eigengereide, bijzondere, maar bovenal échte ondernemer in onze branche, slaan? Een uurtje later, was ik degene die wat steun nodig had…
Justin van Hooijdonk vond ik altijd al een bijzondere branchegenoot. Intrigerend, is misschien wel het beste woord. Niet de grootste knuffelbeer, of de meest aimabele man uit onze branche. Die komen toch vooral uit Brabant... Tot je met hem spreekt. De bevlogenheid is aanstekelijk, net als de vriendelijkheid en de humor die niet aan de oppervlakte liggen, maar er zeker zijn, moet je alleen even langs zijn directheid en gedrevenheid. Hij liep nooit mee met de meute, maar koos een eigen weg, een eigen propositie en een eigen positie aan de top van de markt. Hij maakte van het NBC, dat door de jaren heen aan de buitenkant voor mij misschien af en toe wat gedateerd aandeed, van binnen echt een toplocatie. Tot in de details klopte het, vaak een stapje vooruit op de rest. En nu staat hij op de bouwplaats nog te overleggen terwijl de eerste enorme ramen geplaatst worden in de voorgevel van wat straks het nieuwe NBC zal zijn: “Sjoerd, kijk dan, deze ramen heeft niemand. In de winter geven ze warmte af, in de zomer koelen ze...” Het is het startsein van een onnavolgbare rondleiding over wat nu nog een bouwplaats is, maar wat straks een toplocatie wordt.
Verwoestende brand
Het is ruim een jaar na de verwoestende brand. NBC Congrescentrum werd volledig verwoest. Een achtbaan volgde voor Justin, voor alle collega’s, voor de familie. Maar de kans om iets van 'een arm om hem heen', heb ik niet. Het zou ook totaal niet passen. Overbodig zelfs. “Kom mee.” In no time neemt Justin me mee door een evenementenlocatie in aanbouw die zijn gelijke niet kent. Ook niet het voormalige NBC. Na iedere trap, deur, word ik weer volledig verrast. In de grote zaal heeft het indrukwekkende podium met de ronde vormen een bijzondere uitstraling. Het podium over de volledige breedte van de tweede grote ruimte. De bar achter de bar. Maar nog veel meer tijd pakt Justin om te laten zien hoe het personeel, zijn collega’s straks via een volwaardige ingang, met goede catering, eigen kleedruimtes aan het werk kunnen. Het is typerend voor hem. Voor het bedrijf dat een familiebedrijf is. Zijn kinderen lopen rond, zijn broer Ralph. “Mag ik je even voorstellen: dit is mijn moeder…En weet je dat heel veel van de oud-collega's weer terugkomen?”
In maart gaan we open, hoor ik Justin zeggen als we op het kantoor gaan zitten. Ik hoor het, maar ook weer niet. Echt geraakt door de veerkracht, de ondernemersdrift maar bovenal de contouren van een locatie die tot in de details weer een voorloper zal worden. Herrezen uit de as. Ik ben gewoon stil van wat ik net allemaal zag. Volledig onder de indruk. Een veerkracht die zijn weerga niet kent. Ik sla mezelf maar een arm om mijn schouder.
Hij is er nog niet. Ze zijn er nog niet. Maar het is dat we op EventBranche.nl eigenlijk zelf geen columns schrijven, anders had ik er nu een column aan gewijd. Gewoon uit respect. Hup NBC. Tot in maart 2024!
